فرماندار سنندج در شورای آموزش‌وپرورش:
بی‌تفاوتی نسبت به فضای آموزشی شهر دیگر توجیه‌پذیر نیست
سجادی ابتدا با ابراز همدردی نسبت به جان‌باختن سه جوان داوطلب در آتش‌سوزی آبیدر، حضور پرشور مردم در مراسم را هشداری جدی به مسئولانی دانست که در هر حوزه‌ای کوتاهی می‌کنند.
او تأکید کرد: رفتار و مطالبه‌گری مردم نشان می‌دهد باید ریشه‌های این ضعف‌ها در نشست‌هایی تخصصی با دستگاه‌های مسئول و تشکل‌های مردمی آسیب‌شناسی شود.
فرماندار با اشاره به فروش دخانیات در دکه‌های مجاور مدارس گفت: جابجایی این دکه‌ها سال‌ها پیش در سطوح بالادستی مصوب شده؛ انتظار داریم آموزش‌وپرورش با طرح موضوع در در مدعی عموم، این مصوبه را اجرایی کند.
او همچنین از تبدیل فضای سبز ورودی ورزشگاه ٢٢ گولان به دکه انتقاد کرد: تعجب‌آور است شورا و شهرداری که در مقابل شهر مسئولند چگونه اجازه داده‌اند در ورودی تنها ورزشگاه بزرگ شهر دکه فروش دخانیت ایجاد شود و به حریم فضای عموی دست درازی کنند؛ و از بدتر در گوشه به گوشه شهر بدون هیچ کار کارشناسی دکه ایجاد می کنند مسئولیت‌پذیری یعنی دفاع از منافع عمومی در تمام موارد.
به‌گفته سجادی، حجم انتظارات از آموزش‌وپرورش سنگین است اما هم‌افزایی وجود ندارد. او خواست که کمیته‌ای موقت با مشارکت همه متولیان را تشکیل شود تا ظرف یک ماه، تمام لکه‌های آموزشی شناسایی و بر اساس نیازهای جمعیتی تعیین تکلیف شوند.
فرماندار سنندج عنوان کرد که بیشترین ردیف اعتبارات کمیته برنامه‌ریزی به این حوزه تخصیص یافته، اما بدون عزم جمعی اجرای مصوبات عملاً متوقف می‌ماند..
سجادی خاطرنشان کرد: مطالعات کارشناسی انجام شده و ظرفیت‌های مولدسازی املاک مازاد مشخص است؛ باید با فروش این دارایی‌ها منابع مالی موردنیاز حوزه آموزش را تأمین کنیم.
او با اشاره به تعهد پتروشیمی سنندج برای ساخت دو مدرسه افزود: پیگیری این تعهد را تا سطوح بالاتر ادامه می‌دهیم؛ مشارکت صنایع در امور آموزشی وظیفه است، نه لطف.
فرماندار سنندج عدم واگذاری لکه‌های آموزشی شهرک وحدت را نمونه‌ای از بی‌عدالتی در توزیع سرانه آموزشی دانست: در محله‌هایی که قشر ضعیف ساکن‌اند، به راحتی سهم آموزش‌وپرورش احصا شده است و در این شهرک نیز موضوع باید فوری تعیین تکلیف شود تا فشار از دوش دانش‌آموزان سایر نقاط برداشته شود.
سجادی در پایان یادآور شد: هیچ اداره‌ای بدون مردم هویت ندارد. اگر وظیفه ذخیره و تخصیص زمین‌های آموزشی را جدی نگیریم، نه توسعه اتفاق می‌افتد و نه هویت شهری باقی می‌ماند.
